سلام

دقیقا نیمه ی شعبان دو سال پیش بود که فریاد زدم و به همه گفتم که دوست دارم.

دقیقا نیمه ی شعبان دوسال پیش بود که شکستم...

شاید حتی فکرشم نمیکردم دوسال بعد هنوز هم در پی تو باشم و در حسرت دستات.

اما گذشت این دوسال.

گذشت اما ...یعنی خدا میدونه چند وقته دیگه من بدون تو باید سر کنم...؟؟؟

شاید خود امام زمان(ع) به داد همه برسه و من و تو هم جزء اون همه آدم...

یعنی کی به هم میرسیم...؟

***

چند وقتی بود که سوژه های خوبی تو ذهنم میومدن و به ترانه هم تبدیل میشدن و اما نیمه کاره میموندن . دیگه حوصله ی ترانه گفتنم نداشتم! بهتره بگم حوصله ی خودمم نداشتم چه برسه به ترانه اما دیشب یکی از این ترانه های نصفه و نیمه به پایان رسید و ویرایش شد و الان هم در وبلاگ قرار گرفت.

امیدوارم مثل همیشه شاهد نقدهای مفیدی باشم که بتونه راهنماییم کنه به سمت بهتر شدن.

.::تقویــــــم::.

بدون اینو...که یه روزی و یه سالی , تو یه فصلی...

میگیرم دستاتو آروم , تو به تقدیره من وصلی

یه روز خنده , یه شب گریه , چه سخ(ت) پُر میشه تقویمم

میگیرم دستامو بالا , چه مغرورانه تسلیمم

تمومِ روزای عمرم بدون تو هدر میرن

شبا اشکام بی وقفه , میریزن و سَر میرن

الان چن(د) سالیه که من , دارم روزارو میشمارم

به یادت توی این خونه , عکس تو رو میذارم

گذشت امروز و فردا هم مثه دیروز رد میشه

تمومِ آرزوهامم , زیــــره پام لگد میشه

یه تقویم پر از غصه , سهم من از این دنیاس

هر روز واسه من جمعه س هر شب دلِ من تنهاس...

م ی ل ا د    مرداد 1389

-----------------------------------

ویرایش شده ی ترانه ی تقویم رو میتونید در سایت شعر نو بخونید:

www.shereno.com/9007/8450/76952.html